وبلاگ

منطق فلسفی(philosophical logic) به زیرشاخه ای از منطق جدید(modern logic) می‌گویند که یا نشئت گرفته از مسائل و چالش‌های فلسفی است یا تبعات فلسفی داشته باشد. به طور ساده منطق فلسفی بخشی از منطق جدید است که با رویکرد، اهداف و انگیزه‌های فلسفی دنبال می‌شود. منطق(logic) علم مطالعه‌ی استدلال‌ها، استنتاج‌ها و تشخیص درستی و نادرستی آن‌هاست. اما «منطق جدید»(modern logic) که به نام‌های «منطق تمادی»(symbolic logic) و «منطق ریاضی»(mathematical logic) نیز مشهور است با تکیه بر روش‌های ریاضی و شیوه‌های نمادی به مطالعه نظام‌های استنتاجی مختلف می‌پردازد. در یک تقسیم بندی کلی «منطق جدید» به ۳ حوزه‌ی «منطق فلسفی»(philosophical logic)، «منطق ریاضی» و «منطق کامپیوتر»(computational logic) تقسیم می‌شود. استفاده از نمادها و روش‌های ریاضی در منطق فلسفی(و منطق جدید): ۱) از مغالطات(بویژه مغالطات لفظی) و لغزش‌ها در مسیر استدلال جلوگیری می‌کند. ۲) جریان و فرآیند استدلال را تسریع می‌بخشد. ۳) امکان ورود به حوزه‌هایی را فراهم می‌آورد که با ابزارهای منطق سنتی ورود به آن‌ها ممکن نیست.